en dan opnemen in de keuken. Op de foto zie je Susanne een nummer inspelen (in de keuken) waarbij ze tegelijk gitaar en zang doet. Dit is altijd erg lastig opnemen, doordat bij gebruik van twee of meerdere microfoons faseproblemen kunnen optreden. De gitaarmic vangt zang op, en de zangmic gitaar. Bij het checken van de mics apart klinken ze beide goed, maar de combinatie klinkt minder vol en vreemd (kamfiltering) en de toonregeling werkt niet goed. De microfoons staan dan niet met elkaar in fase. Door de verschillende afstanden tot de bron komen de pieken en dalen van de geluidsgolven niet tegelijk aan bij de verschillende microfoons en wanneer ze bij elkaar worden gevoegd gaan ze elkaar opheffen, met de dunnere klank tot gevolg.
HOLY SHIT-oplossing voor dit probleem: twee figure of eight microfoons. Microfoons met deze karakteristiek zijn voornamelijk gevoelig vlak voor en vlak achter de microfoon en zeer ongevoelig voor geluid van onder en boven. Door deze grote ongevoelige gebieden wordt het mogelijk om de microfoons zo te plaatsen dat ze, zelfs bij een zanger en gitaar, waar de geluidsbronnen zo dicht bij elkaar zijn, bijna alleen maar zang of alleen maar gitaar opvangen, zodat de microfoons elkaar niet gaan uitdoven.
Als je goed kijkt zie je op de foto hoe de twee microfoons gericht zijn. De een met een lus van de acht schuin omhoog richting de mond, zodat het ongevoelige punt van de microfoon precies op de gitaar gericht staat, de ander schuin omlaag met de lus op de gitaar zodat het ongevoelige punt precies op de mond is gericht. Je zult verstelt staan hoe weinig overspraak deze techniek oplevert. Het lost niet alleen het faseprobleem op, waardoor je niet een uur hoeft te zoeken naar de positie die het minst problematisch is, de overspraak is zelfs zo laag dat je gerust de gitaar opnieuw kunt inspelen. Echt waar. Tjek het.
HOLY SHIT-oplossing voor dit probleem: twee figure of eight microfoons. Microfoons met deze karakteristiek zijn voornamelijk gevoelig vlak voor en vlak achter de microfoon en zeer ongevoelig voor geluid van onder en boven. Door deze grote ongevoelige gebieden wordt het mogelijk om de microfoons zo te plaatsen dat ze, zelfs bij een zanger en gitaar, waar de geluidsbronnen zo dicht bij elkaar zijn, bijna alleen maar zang of alleen maar gitaar opvangen, zodat de microfoons elkaar niet gaan uitdoven.
Als je goed kijkt zie je op de foto hoe de twee microfoons gericht zijn. De een met een lus van de acht schuin omhoog richting de mond, zodat het ongevoelige punt van de microfoon precies op de gitaar gericht staat, de ander schuin omlaag met de lus op de gitaar zodat het ongevoelige punt precies op de mond is gericht. Je zult verstelt staan hoe weinig overspraak deze techniek oplevert. Het lost niet alleen het faseprobleem op, waardoor je niet een uur hoeft te zoeken naar de positie die het minst problematisch is, de overspraak is zelfs zo laag dat je gerust de gitaar opnieuw kunt inspelen. Echt waar. Tjek het.
