Trafo's en germanium transistors, en geen ic's
Ok, een moeilijk stukje. Ik probeer hier geen onzin op te schrijven, maar dat is niet altijd eenvoudig. Zeker als het iets betreft waar ik eigenlijk niets van weet. Hier toch een poging. t Is een beetje lastig aan te geven waar dit stukje over gaat. Ik denk voornamelijk over het toevoegen van bandcompressie en kleuring aan eindmixen door het gebruik van een bandrecorder. Maar misschien is het wel een stuk over discrete audio apparatuur, die in de high-end audio markt weer erg populair is.
De laatste stap voordat mixen hier naar de masteraar gaan is dat ze nog even door de bandrecorder gaan. De bedoeling daarvan is dat de mixen nog een klein beetje bandcompressie en kleuring meekrijgen. Dit heeft in ongeveer 8 van de tien gevallen een heel aangenaam effect. De bandrecorder hier in de studio is een telefunken m15 (let op: dus niet de m15a). De m15 is de laatste discrete recorder die telefunken heeft gemaakt. t Is moeilijk uitleggen wat dat discreet nu precies is, en waarom discreet 'beter' is dan niet discreet. Discreet betekent dat het hele audiopad bestaat uit individuele (niet-samengestelde) onderdelen. Dit komt erop neer dat de audio circuits geen gebruik maken van ic's (integrated circuits, ofwel chips). Ic's zijn schakelingen van geperst plastic waarin tot miljoenen transistors (een soort schakelaartjes) zijn verenigd in 1 onderdeel ter grootte van een postzegel. Door het gebruik van deze chips kunnen zeer efficient heel complexe schakelingen gebouwd worden (tegen heel lage kosten) de laatste jaren wordt meer en meer teruggegrepen op de ouderwetse discrete ontwerpen. De discrete ontwerpen hebben een aantal voordelen:
- de lengte van het circuit wordt aanzienlijk korter (1 ic bevat al vele malen meer onderdelen dan een volledige discrete schakeling)
-waarden van individuele weerstanden, condensatoren en transidtors kunnen worden geoptimaliseerd
- er kan worden gevarieerd met verschillende types van de onderdelen (zo kunnen verschillende klankleuren worden gemaakt, een germanium transistor klinkt anders dan eentje die gemaakt is van silicium)
- en, het belangrijkst, individuele transitors leveren veel meer stroom dan ic's, waardoor discrete ontwerpen veel meer headroom hebben.
Deze voordelen komen de kwaliteit van het audiosignaal ten goede. Bij een bandrecorder komt de extra headroom zeer goed uit. Headroom betekent ongeveer de hoeveelheid ruimte die over is om iets nog harder te kunnen zetten als het al hard is, zonder dat het signaal wordt vervormd. Met veel headroom kun je dus lekker hard de bandrecorder in voor veel aangename bandcompressie en saturatie, zonder dat het audio circuit (de ic's) het signaal vervormd. Clean cut bandcompressie.
Bla bla bla, ik ben heel blij met mn bandrecorder.
De Telefunken m-15